|
|
 |
| Titel |
Frits Lugt 1884-1970 : leven voor de kunst : biografie |
| Auteur |
J.F. Heijbroek |
| Plaats van uitgave |
Bussum, [etc.] |
| Uitgever |
Thoth, Fondation Custodia |
| Jaar van uitgave |
2010
|
| ISBN |
978-90-6868-551-0
|
| Annotatie |
480 p. : afb., bijl. ; 25 cm. - Bibliografie: p. 462-468. - Met reg.
|
|
| Trefwoorden |
verzamelaars, kunstcollecties, beeldende kunst, tekenkunst, teruggave van cultuurgoederen, culturele instituten in het buitenland, Nederland, Frankrijk, twintigste eeuw, Tweede Wereldoorlog, biografieën (vorm), geschiedenis (vorm) |
 |
Samenvatting
Het levensverhaal van de markante verzamelaar, kunsthandelaar, onderzoeker en auteur Frits Lugt (1884-1970). Van 1901 tot 1915 was hij werkzaam bij een Amsterdams veilingbedrijf dat mede door zijn impulsen tot grote bloei kwam. Vanaf 1915 ging hij voor zichzelf op jacht naar schilderijen, tekeningen, prenten en antiquiteiten. Hij beperkte zich niet tot de grote kunstenaars zoals Rembrandt, Durer, Rubens, Van Dyck en Watteau, maar slaagde er ook in tal van kunstwerken van kleinere meesters te bemachtigen. Lugt was een amateur die als selfmade kunsthistoricus een aantal standaardwerken naliet, die nog niets aan waarde hebben ingeboet. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef hij met zijn gezin in de Verenigde Staten. Ondertussen maakte zijn ontrouwe secretaris in Nederland een deel van Lugts verzameling en inboedel te gelde en voerde de Duitse bezetter een ander deel van zijn collectie weg. Na de oorlog keerde hij terug en slaagde hij er op spectaculaire wijze in met een hem toegewezen rechercheur vrijwel zijn gehele collectie weer op te sporen. In een zinderend recuperatieverhaal vertelt hij hoe hij zijn geroofde kunstschatten bijna allemaal weer terugkreeg. In 1947 bracht Lugt zijn verzameling onder in een stichting, de Fondation Custodia. Nog geen tien jaar later richtte hij, samen met de Nederlandse staat, het fameuze Institut Neerlandais op waar veel bekende Nederlanders tijdens hun eerste verblijf in Parijs vertoefden.
Bespreking in NRC Handelsblad, 31-3-2011; Ons erfdeel.54(2011)4(nov.169-172) |
|
|
|
 |
|
|