|
|
 |
| Titel |
Keuzes : artistieke en organisatorische keuzes van instellingen die minder structurele subsidie hebben gekregen dan ze hadden aangevraagd |
| Auteur |
M. Voskamp |
| Plaats van uitgave |
Amsterdam |
| Jaar van uitgave |
2006
|
| Annotatie |
79 p. : afb., bijl. ; 30 cm. - Literatuuropgave: p. 69-70
Afstudeerscriptie Theaterschool Amsterdam, opleiding productie podiumkunsten
|
|
| Trefwoorden |
subsidietoekenning, bezuinigingen, management, private financiering, theatergezelschappen, muziekgezelschappen, kamermuziekensembles, cultuurnota 2005-2008, evaluatie (vorm), Nederland, scripties (vorm) |
 |
Samenvatting
Onderzoek onder tien gezelschappen die voor de cultuurnotaperiode 2005-2008 niet het aangevraagde budget hebben gekregen, ook al was het kwaliteitsoordeel van de Raad voor Cultuur positief. Een beperkt subsidiebudget en een groot aantal aanvragers leidde voor veel instellingen tot minder structurele subsidie dan voorheen. Hoe gaan instellingen daarmee om? Wat voor keuzes maken instellingen op artistiek en organisatorisch gebied om binnen het beperkte budget te kunnen blijven functioneren? Waar snijden ze in hun toch al realistische begrotingen? Kunnen ze hun kwalitatieve en kwantitatieve verplichtingen aan het ministerie van OCW nog wel nakomen, zoals spreiding, educatie, het werven van nieuw publiek en het ontwikkelen van nieuwe initiatieven? Met veel kunst en vliegwerk bleek aan de belangrijkste vereisten van het ministerie wel voldaan te worden, want anders zouden de instellingen hun subsidie helemaal verliezen. Instellingen moeten sowieso al 15/85 deel eigen inkomsten verwerven, maar het aanboren van extra financieringsbronnen blijft lastig. De consequenties van een lagere subsidietoekenning kan bijvoorbeeld leiden tot minder nieuwe initiatieven, lagere honorering van het personeel en langere arbeidstijden, minimale administratieve bezetting, waardoor de fondsen- of sponsorwerving, marketing, publiciteit en educatie ook weer in gebreke blijven. Artistiek gezien is stilstand achteruitgang, nieuwe initiatieven zijn broodnodig als kunst baanbrekend moet blijven. Het beleid van OCW bijt zich op deze manier in zijn eigen staart! Vooral bij kleine instellingen wordt het subsidiegeld gebruikt om te overleven en oude gaten te stoppen, wat het voor hen moeilijker maakt ooit uit te groeien tot een groter gezelschap. Muziekensembles hebben het door overproductie, en door de bezuinigingen bij de publieke omroep en de nieuwe fondsenstructuur ook extra moeilijk. |
|
|
|
|